Anama Gizli Mektup Şiiri - Lokman Hamitoğlu

ANAMA GİZLİ MEKTUP

Buraları jiletli tellerle çevirmişler anam!
Ama olsun, üzülme anam,
Duvarların uzunluğundan telleri gördüğümüz yok ki..
Duvarlar bilmem boyumuzun kaç katı.
Bu arada havalarda serinlemeye başladı.
Hasret yeli desen, o hiç dinmedi
Hep en şiddetli haliyle esiyor anam..
Şimdi ana poyrazı da eklerim
Yani demem o ki soğuk namlu gibiyim anam..
Bir yanım Fırat gibi çağlıyor..
Öbür yanım Erciyes gibi esiyor..
Bu vuslata ne oluyorsa,
Bu visaller, tevasuller ne yapmak istiyorlarsa anlamadım anam..
Bu kucaklama faslımız neden tedavüle girmiyor?
Neden bizi bizden uzak düşürüyorlar?
Neden ayırıyorlar anam?
Uzakların uzağına,
Tuzakların tuzağına düşecek ne yaptık?
Hem yemeklerini çok özledim anam..
Bana mahzun mahzun bakışını,
Sıcacık sarılışını çok özledim anam..
O küçük evimizi,
Odun sobamızı,
Buğulanan camlarımızı,
Memleketimizi de özledim anam..
Bana kapı açmalarını,
Dertlerini paylaşıp azaltmanı,
Sevinçlerini paylaşıp arttırmanı çok özledim anam..
Yani nasıl desem bilmiyorum,
Seni çok,
Çok kocaman özledim anam...
Hani ben dışarıdayken sevdiğim bir türkü vardı
Yanık sesiyle türkücülerimiz okurlardı ya:
“Şu Metris’in önü bir bir uzun alan” derlerdi.
Ah anam şimdi öyle değil
Metris’i de buraları da paramparça ettiler.
Un ufak ettiler anam..
Bahçemizin uzunluğu şimdi sekiz adım.
Ama sen üzülme!
Zaten şunun şurasında ne kaldı.
Bu arada güneşte bize küstü? !
Ama olsun zaten gönlümüzde güneş sağnağı var..
Ve ellerimizde en yeşilinden baharlar..
Hani bedenimde prangalar olsa da aldırma,
Rabb’ı Rahim’e şükürler olsun..
O’nun lutuf ve keremiyle,
Aklın hür,
Vicdanım rahat,
Yüreğim kavi...
Sensizlik kallavi alsa da hasret vuslata gebedir anam..
Bu arada bu sabah Abdurrahim’i rüyamda gördüm.
İyiydi maşallah, arslan gibiydi..
Sarıldık birbirimize sıkıca..
Ve o hal üzerine uyandım.
Bulutlandı gözlerim, ağlamaklı gözlerim, ağlamaklı oldum..
Sonra Amenna ve saddakna...
Böyle yazılmış anlımıza..
Sen sakın üzülme anam..
Usul usul gözyaşları dikme salonda..
Sayılı gün geçer diyorduk.
Şunun şurasında kavuşmaya ramak var.
Beni nasıl özleyip sevdiğini biliyorum.
Canım anam,
Bende seni çok, çok seviyorum..

Lokman HAMİTOĞLU