Anama Şiiri - Muzaffer Gül

Her çığlık bir acının
sese dönüşmesidir
Annemin sesi kulaklarımda
Yüreğimi yakan
Boğuk boğuk duyuyorum
Bende sana sesleniyorum
Ama sen
benim çığlıklarımı duymuyorsun
Gözlerinden inen
İncilere dokunuyorum
Yaşarmış yanağını öpüyorum
Saçlarına karalar bağlamışsın
Öldüğümü anlıyor
İçime çöken hüznü
Senden saklıyorum
Ne çok emek verdin
Beni yetiştirmek için
Ne güzel hayaller
Kuruyordun benim için
Dik dur eğilme derdin ya
Şimdi bir kurşunla yıkılışıma kızdın
Olmadı biliyorum
Anacığım olmadı
Ama bu dünya da
Çok yaşamak değil
Önemli olan onurlu yaşamak
Senin çığlıkların korkutacak
Zalimin yüreğini
Kaldır başını
Sil göz yaşını