Anama Şiiri - Berraki Hasan Öztürk

ANAMA

Sensizlik büyük bir zulüm
Yaşamda tükendi volüm
Sen gidince sanki ölüm
Uykusuna yattık ana

Dualar senin adına
Düşmüşüz senin yadına
Dik dururuz inadına
Bakma manen battık ana

Senin ile durdu zaman
Başımız hep duman duman
Susmuştun ya işte o an
Öksüzlüğü tattık ana

Şenlendiremedik yurdu
Öksüz kaldı kuşu kurdu
Huzurumuz dibe vurdu
Gamı gama kattık ana

Kadınsız ev boş bir kovuk
Ağustosta bile soğuk
Anasızlık hepten büyük
Alâsına çattık ana

Ah senli zamanlar neydi
Huri melek sevgiliydi
Sen varken her şey iyiydi
Dertle pata pattık ana

Hem tıfıl hem de irimiz
Hoşnuttu ölü dirimiz
Sen bizleyken her birimiz
Mutlu birer zattık ana

Hoşlanmazdı satın derdin
Bu aklı bize sen verdin
Müjde muradına erdin
Kuzuları sattık ana

Berrakiyim gönül coştu
Anasına doğru koştu
Kanatlanmış göğe uçtu
Diyerek aldattık ana