Anama Şiiri - İbrahim İbişoğlu

Dokuz ay ongün gövdende taşıdın,
Hakkını ne zaman öderim anam.
Gündüzünü gecene karıştırdın,
Hakkını ne zaman öderim anam.

Bana kuvvet verdi senin ak sütün,
Her zaman ninni söyledin uyuttun,
Binbir güçlük çektin beni büyüttün,
Hakkını ne zaman öderim anam.

Nezaman ağlasam uykun kaçardı,
Hasta olsam, aklın baştan çıkardı,
Rüyalarımda melekler uçardı,
Hakkını ne zaman öderim anam.

Bana şarkı gelirdi senin sesin,
Bir güven verirdi ılık nefesin,
Hakkın çoktur üzerimde, bu kesin,
Hakkını ne zaman öderim anam.

Beni büyütüp, geri bana verdin,
Yararlı bir insan yapmaktı derdin,
Okuttun, “büyük adam ol sen” derdin,
Hakkını ne zaman öderim anam.

Bilerek kusur işlemedim ama,
Sen anasın, kıyamazsın yavruna,
Hesap günü bana arka çık ana,
Hakkını ne zaman öderim anam.

Benimlesin çok uzakta olsanda,
Hissedersin her şeyi, duymasanda,
Şimdi hergün Fatiha okusamda,
Hakkını ne zaman öderim anam.

İbrahim’im, yenemem hasretini,
Şimdi olsanda öpseydim elini,
Nolur tut ana bırakma elimi,
Hakkını ne zaman öderim anam…