Anama Şiiri - İsmail Bingöl

Ve bütün analara...

Hangi oğul bilir?
Anasının hikâyesini
Hangi dil anlatabilir?
Anaların çilesini
Kim bilir hangi çizgi
Hangi hüznün eseri...

İradenin ipini kavrayan
Nasırlı ve damarlı ellerin
Birer sevda çiçeği

Ve yorgun bakışların...
O bakışlar ki
Çağrıştırır seferberlik senelerini

Asırlardır yaşıyor
Asırların yükünü taşıyor gibisin
Bilemez hiç kimse
Sen hangi sevdanın eserisin

İnancın zırhını kuşandın
Gece ve gündüz
Yandın ha yandın!
Haksızlığa ve yokluğa
Olmadı hiç seferin

Nice acılara mekân kıldığın yüreğin
Şefkatin ocağında pişti hep
Merhametsizler yol düşüremedi sinene
Ve sen
Geçit vermez dağlar gibi
Direndin ha direndin...