Sevda derler sinedeki ataşa
Su döktükçe yandım anam yetiş oy
Tatlı canı tutsak etti bir kaşa
Gülüşüne kandım anam yetiş oy
Gölge gibi gönül düştü peşine
İsmini kazıdı dilek taşına
Senin ile her duamın başına
Ekledim, usandım, anam yetiş oy
Çilesi bitmiyor sevda yolunun
Feryadını duyar HÜDA kulunun
Gönül kovanında oğul balının
Ak peteği sandım, anam yetiş oy
Ellemese küllenecek korlarım
Yetişmedi dağımdaki karlarım
Şimdi Nil’i çevirmeye zorlarım
Ummanlara bandım anam yetiş oy
Sabrım tükeniyor çileler azgın
Hani hep derdin ya yaşanır yazgın
Veysel’in perişan canından bezgin
Nar içinde dondum, anam yetiş oy
4–11–2013
Yozgat
Kayıt Tarihi : 6.11.2013 20:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Eraslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/06/anam-yetis-oy.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!