Anamın topraktan yorulmuş ellerinin tırmalar gibi yüzümde dolaştırdığı kara önlüklü naylon yaka okul dönüşümün hissini duyuyorum bugünlerde.
Anamın ellerinin üzerindeki damarlarında hep yaptığım gibi,
arkın içinde elmadan dönme dolabı
ellerimle çeviriyorum,
zihnimde.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta