Şiir ilyas kunt
Anam..
Benim, garip, anam...
Bir gün yüzü görmedin ...
Beni, ne' diye dogurdun ...
Bagrına taş basaydın...
Kundaklayıp onu seveydin...
Evlat diye saraydın'da...
Beni dogurmayaydın anam...
...
Ben bu hayatı, yaşayamadım...
Sırtımda'ki bıçak darbeleri...
Arkam'dan kazılan kuyular...
Birde , sevda ateşi yaktı beni...
Ne' diye dogurdun anam...
Ne diye dogurdun beni...
Dogurdun'da bittimi çilen...
Çiileni banamı böldün anam...
Mirasmı bıraktın ardına...
Kayıt Tarihi : 1.2.2019 16:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlyas Kunt](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/01/anam-siir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!