Anam aç kucağını
ben yine sana geldim
tenindeki mis kokunun
hasretiyle ben hep yandım...
Sana ihtiyacım var
koca dünya oldu dar
ana gibi olmuyor ki yar
al beni anacığım kollarında sar..
Kimse beni anlamıyor
dertlerimi dinlemiyor
kadir kıymet bilinmiyorum
gelen giden hep vuruyor...
Sanki dert durağıyım
gelen dertler bende durdu
ben doğruyu savundukça
ağlayanım anam oldu...
Sevgi denen o sözcüğü
içtenlikle sende buldum
sevilmek istedikçe
hep arkadan ben vuruldum...
Acımasız bu dünyada
ne olur beni bırakma
küçüklüğümdeki gibi
saçlarımı sen hep okşa...
Kayıt Tarihi : 22.4.2009 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)