Aldım başımı çıktım, tozlu yollara
Gözyaşı akıttım toprağa, taşlara
Ah anam ah ne çok acım, derdim varmış
Feryadım ulaştı şu karşı dağlara
Anam hiç tutmuyor ellerim, kollarım
Tüm ağıtlarda yer aldı acılarım
Acıdan acılara göç ediyorum
Nerde kaldı kavim, kardeş, bacılarım
Kurban olduğum anam, dünya bana dar
Ne olur anam, umut ol yaramı sar
Ben çıktım şu uçsuz bucaksız yollara
İyileşmeyen kanayan bin bir yaram var
Ciğerimden çağlayıp geliyor kanım
Oy anam buz gibi oldu, benim canım
Hayatın dikenleri hep sardı beni
Ah anam! Kana bulandı dört bir yanım
Ey kurban olduğum bilmem ne eyledim
Ah keşke şu olanları bir bileydim
Yazgının, kaderin hiç olmadığını
O vakit, tüm derdimi rahat söylerdim
Derdim, çilem tüm kahrım oldu feryadım
Ağzımı açtım duymayanlara saydım
Düzenin çarkına, hırsıza, zalime
Annam vallah doymadım, billâh doymadım
Mehmet Çobanoğlu
22.08.2017
İstanbul
Mehmet Çobanoğlu
Kayıt Tarihi : 22.8.2017 12:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!