Anam Gelsin-gurbette Ölüm-(*)

Ben ölünce,
Çağırın anam gelsin.
Dilinde pas tutmuş acılar;
Kapanıp mezar taşıma
Türküler, ağıtlar yaksın.

Bilirim ne zor olduğunu gurbette,
Hastane köşesinde ölümün...
Morgun buzul soğuğunda
Gelmesini bekleyeceğim dostlarım.

Daha sonra uğurlanacağım yalnız
Garipler mezarlığının bir köşesine...
Çok geçmeden,
Acı bir feryat duyduğumda.
Bakacağım anam gelmiş.
Kapanacak nemi kurumamış toprağıma.
Dökecek ağıtları dilinden...
İşte o an
Kalkabilsem, ah bir kalkabilsem...
Öpüp işte o an ellerini,
Son defa doyasıya sarılıp...
Ana diyeceğim ana
Bir sana hasretim
Bir de vatana.

*(Yeni Adana Gazetesi Sanat Sayfası-12 Eylül 1987)