Onu kaybedince her şeyden kopuyorsun
Hayallerine yabancı oluyorsun
Yaşadığın geçmişten soğuyorsun
Geleceğe artık inanmıyorsun
İnançların zayıflıyor yaşadıklarını yargılıyorsun
Ben ben olmaktan çıktım artık başka biri oldum
Gerçekleri görmek lazım gidenler gelmiyorlar Mazeretler muhtelif yollar uzak ne ben gelebildim
Neden sen doğrularından vazgeçebildin
Oysa ki senin yaşadığı her yer bana gülistandır
Seçilmiş yalnızlık dert çekene olgunluk veriyor
Hayalleri daha da yakınlaştırıyor
Dayanabilmek için yanmak diye bir şey vardır
Yürekteki kara yara ise dağlanmalıdır
Mümkün olsa yaramı gören benim canım anam
İki eli kanda da olsa dayanamaz gelirdi
Ana kıymetli bir ömürdü
O bile gitti bir daha geri gelemedi
Dağlar Özügüç
Kayıt Tarihi : 8.1.2025 17:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!