babam,
bizi yıkmıştın
otuz beş sene önce
yaşın kalmıştı ellilerde...
annem,
sen ise
daha çok taze
ancak sekiz ay önce ki
yaşın kalmıştı seksen birlerde...
canım babam,
anneme derdin ya;
''- korkma sen...
maaşım da evim de
sana kalacak...'' diye
ve bırakıp gitmiştin her şeyini
1980'in güzünde...
bize de
vasiyetini bırakmıştın
''-evimi bozmayın,
müze gibi tutun...'' diye...
canım annem,
sen ise
çok korkuyordun
beni evimden çıkarır
bu çocuklar diye...
oysa
ben hep
diyordum ya sana
''- hiç korkma ana...''
o korkuların ki
birleşti hastalıklarla
sardı seni aklınla başınla
sen de bırakıp gitmiştin
evini ve acılarını
bizimle baş başa
2014'ün son baharında...
canım annem
ve canım babam
özür diliyorum sizden
o müzenizi
o evinizi
yıkım kararı aldırarak
betona döndürüyorum diye
babam,
senden bir kere daha
özür diliyorum
bahçemizdeki ağacın da
kesilecek olmasından...
haberiniz ola
imzam gözyaşımla olsa da
bağışlarsınız beni
inşallah...
Fikret Turhan-Yalova,
05.06.2015
Kayıt Tarihi : 5.6.2015 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/05/anam-babam-af-edersiniz-insallah.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!