Sararmış solmuş, dalında yapraklar.
Bak gene hazan mevsimi geldi, gene sonbahar.
Annem, sensizim, yanlızım, kimsesiz bu sokaklar.
Özledim seni, hemde ÇOOK özledim, hasretim anam.
Anam, anam, inanki bu dünya sensiz olmuyor.
Kimi koysam senin yerine, yerin dolmuyor.
Geceler çok uzun ve kara, sabah olmuyor.
Zaman desen hiç geçmiyor, hasretin büyüyor büyüyor.
Ama biliyorum anaların gözünde yavruları hiç büyümüyor.
Bende hala senin yavrun değilmiyim? be anam.
Bağırıyorum ne olursun, duy sesimi.
Bende senin gibi vermeden son nefesimi.Burak nişanlanıyor.
AA! , abisi dururken diye bağırdığını, duyar gibiyim.
Ama sen hep demezmiydin, herşeyde bir hayır vardır.
Darısıda Murat'ımın başına inşallah,
Amin dediğini duyar gibiyim.
Haydi anacığım bana müsade, şimdilik ben gideyim.
Gene böyle müjdeli haberlerle sana geleyim.
Sen yerinde rahat uyu, ben dualar edeyim.
Anam anam canım anam.
4.12.2005
Kayıt Tarihi : 5.12.2005 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
elankoli:
sevgi ve saygımla
nevin özveri
duygulanmamak mümkün mü!
ablacığım yine öyle içtensin ki alemsin sen... en duygulu anda bile yüzümüzde tebessüm uyandırabiliyorsun ya bu da ayrı bir maharet olsa gerek....:))
Burak bekledi bekleyeceği kadar,
bakarsın Burak şans getirir ağabeyine,
Murat her ne kadar bekarlık sultanlık dese de....:))
O'nu beklese sevgili kardeşimin hali dumandı en iyisini yaptı,
tebrikler,
darısı Murat'ın başına!
artık cici anne oldun ne mutlu sana....:))
sevgiler Şenol ailesine...
TÜM YORUMLAR (8)