Bahtı kara, gönlü yaralı anam
Gözlü yaşlı, bağrı haralı anam
Yüzü gül, sözü bal sıralı anam
Eksiğim sensiz, yarımım sensiz
Dünya durdu sensiz dönmüyor Ana'm
Işık söndü sensiz yanmıyor Ana'm
Ömrüme ömründen hep ömür kattın
Eridin mum gibi sonunda bittin
Bu muydu kavlimiz? Bırakıp gittin
Sonun da Yavuz'a bunu mu ettin?
Dünya durdu sensiz dönmüyor Ana'm
Işık söndü sensiz yanmıyor Ana'm
Kayıt Tarihi : 8.4.2020 14:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuz Değirmenci](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/08/anam-anam-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!