Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
'cennet anaların ayaklarının altındadır sözü dogru bir söz bence.annelerin fedakarlıgı.özverisi,azmi daha birçok şey...elinize,güzel yüreginize saglık.tam puan'
Hangi acilara denk bilmem cektigin çile,
Anlatması bile cok zor geliyor dile!
Birgün seni bırakıp gidecegimi bile bile,
Yüksünmedin erinmedin! beni bagrına bastın anam.
Merhabalar değerli Ali Basol Hocam.Anne sevgisini motif motif dizelemişiniz.Bilirsiniz Anaların hakı hiç bir zaman ödenemez ne ahrete nede yalandünyada.Anaki hakımı helal ediyorum diyene kadar son nefeslerine kadar sevgimizi esirgemeyelim.Kutlarım Sizi Yürekten değerli Basol Hocam Saygılarımla.Tam Puan
YÜREĞİNİZE SAĞLIK KALEMİNİZDEN İNCİLER SAÇILMIŞ ANNE SEVGİSİ İÇİN DUYGULARINIZ MISRALARA YANSIMIŞ YÜREĞİNİZDEN GÜZELLİKLER AKMIŞ ŞİİRİNİZ BİR ÇİÇEK GİBİ AÇMIŞ İLHAMINIZ DAİM OLSUN SAYGI VE SEVGİLERİMLE
EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK
YÜREĞİNİZİN SESİ HİÇ SUSMASIN
KUTLYTORUM BU DEĞERLİ ÇALIŞMAYTI
KUTLUYORUM KALEMİ
SAYGILARIMLA RAM PUAN +ANTO
Anne yüreği hep evlat diye çarpar,eminim esirgemez dualarını...
Bu gurbette ne eş dost ne ana bacı ne yar!
Sadece yaradana kirli göz yaslarım var.
Ne olur beşvakit namazlarınızda dualayın beni.
Eminim dualarını esirgemezler.Tebrikler
Sevgili Kardeşim Sayın: Ali Başol,
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan annelere yazılmış muhteşem bir şiir olmuş. Gönül duyguları ile yazılmış muhteşem eserinizi Tebrik ediyor başarınızın daim olması dileklerimi sunuyorum.
Güzel şiirinizin hakkı olan: Dördüncü tam puanı Tekirdağ'dan gönderiyorum, Lütfen kabul buyurunuz.
Kaleminiz her zaman kudretli olması ve İlhamınızın eksilmemesi dileklerimi kardeşimin sayfasına bırakıyorum.
Her şey sizin, sevdiklerinizin ve sizi sevenlerin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve Saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
sanırım teknik bir hatayla kopye kalmış yada bilmiyorum
bu bir hatadır nasıl kaynaklandığınıda çözemedim her zaman dostumsunuz saygıyla eğiliyorum ve bu anlamlı annelere hitab eden şiirinizi içtenlikle kutluyorum saygılar
TEBRİKLER ÜSTADIM!
ANNELER İÇİN NE YAZILSA YİNE AZDIR.
ZİRA ANA VE BABALARA İYİLİK VE İTAAT FARZDIR.
SELAM VE SAYGI BÜTÜN ANNE VE BABALARA.
GANİ GANİ RAHMET DİLİYORUM TÜM EBEDİYETE GÖÇEN ANNE VE BABALARA..
KALEMİNİZ VAR, DUALARINIZ MAKBUL OLSUN.
100+ANTO..
SELAM VE SAYGILARIMLA..
NİHAYET GELDİN.....VE ÇOK ÖZEL, GÜZEL ŞİİRİNLE GELDİN...SENDE YOKTUN DEME SAKIN BEN HEP SEVENLERİMİN VE SEVDİKLERİMİN YANINDAYIM ARKADAŞ..
Sen iste yeterki anam bensana kul olurum!
Hergün o güvercin topuklarina çul olurum.
Seni cennete götürecek yeşil yol olurum,
Sen hargün benim gamlı gözümde yaşımsın anam.
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta