Anamdın,hayat veren bu günkü bedenime,
Her zaman sen cevaptın niçinle,nedenime.
Bugün neler söylesem,bilmem ki neler desem,
Senin gidişin ile,sanki kalmadı kimsem.
O gün gözlerin renksiz, ak-pak olmuştu saçın.
İnan seksen bir değil,sanki sekizdi yaşın.
Dünyaya getirdiğin,bu dünyada bıraktın.
Elimin altındaydın,lakin çok,çok uzaktın.
Ben artık bayramlarda kimlere gideceğim.
Kime ANAM deyipte, elini öpeceğim.
Doğan elbet ölecek, buna inanıyorum.
Lakin ne söylesem boş,yandıkça yanıyorum.
Yüreğim kora döndü, durmaz bir kaynar kazan.
Alıpta gitti seni, şimdi mevsim-i hazan.
Sen anasın ey anam! cennet ayak turabın.
Elbet birgün yanına gelecek bu Tufan'ın.
Kayıt Tarihi : 8.12.2010 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tufan Tokgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/08/anam-94.jpg)
Bu güzel çalışma ile karşılaştım.
Tebrik ederim
Yaşayacaklarınız,
Yaşadıklarınızdan daha renkli,
Daha hareketli,
daha bereketli
Geçmesi temennisi ile Doğum gününüzü tebrik eder
Sağlık
Afiyet
Başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ederim
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (4)