Yüzündeki gülümseme, acıya karışmasın.
Acılar yüzündeki cizgilere yenisini eklemesin.
Anam canım anam....
Anam.
Senden öğrendim savaşmayı,
Sende bırakırsan beni yanlız.
Kime derim derdimi anam..
Anam güzel anam..
Gecelerim gündüze karıştı.
Uyku terk etti beni.
Senin içini kemeren illet,
Beni şimdiden bitirdi.
İzin verme sakın...
Seni bitirmesin can anam..
Yüzündeki gülümseme acıya karışmasın..
Özlemini bırakma bana..
Gül kokundan mahrum etme beni..
Anam güzel anam..
Can anam canım Annem.
Kayıt Tarihi : 29.3.2006 18:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tülay İçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/29/anam-87.jpg)
Edebiyat dilinde anneye dönüş bununla değerlendirilir..
Metin Topçu
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (14)