Uykusuz kalırdın benim için her gece,
Bana konuşmayı sen öğrettin hece hece,
Kucağından bırakırdın namaz kılarken sadece,
Aklından çıkarmaz, yine beni düşünürdün secdede
Yemez içmez artırırdın tırnağından dişinden
Emzirirdin doyururdun,bırakmazdın döşünden,
Büyüyünce bile sokak sokak koştun peşimden
Sen ulvisin sen anasın senin yerin cennette
Ben hasta olsam için sızlar için için ağlardın,
Bırakmazdın gece gündüz dizlerinde sallardın,
Gözünden kıskanır esen yelden kollardın,
Hakkını ödeyemem, bu dünyada nede mahşerde.
Kayıt Tarihi : 15.3.2006 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!