Anama Şiiri - Musa Şahin 3

Ailenin muhafızı, temeli sensin,
Yıkılmaz bir duvar gibisin anam...
Hepimize uzanan şefkat elisin,
Babamdan yadigâr bir gülsün anam…

Çocukların üzerine titrerdi
Lüzumunda aslan gibi kükrerdi
Esen yelden sakınırdı bizleri
Havada süzülen kartaldı anam...

Ezandan evvel kalkar yataktan
Tan vaktinde uyanırdı uykudan
Başı yüksekçeydi yüce dağlardan
Kendini bizlere adardı anam..

Ağrısın sızısın demezdi anam
Bize yedirmeden yemezdi anam
Sabah akşam iş peşinde perişan
Canın kıymetini bilmedi anam...

Şahin bakışlıydı gözü karaydı
Kerpiçten evimiz ona saraydı
Genç ölen anası gizli yaraydı
Yarasını kimseye demezdi anam...

Kuru ekmeği nimet sayardı
Günaşi oturur yayık yayardı
Cesaret timsali, görklü anaydı
Babama en büyük yoldaştı anam...

Sızgıdı, peyniri eksik etmezdi
Yetimlikten babevine gitmezdi
Koyundu, kuzuydu işler bitmezdi
Uykusuz sabahı ederdi anam...

Elif anasından el almış gibi
Sanki dünyaya er gelmiş gibi
Mamer bilekli de sıradağ gibi
Gönlü geniş, sözü şeker bal anam...

Düşkünleri hep dalına aldı da
Kaderden yana gülmedi anam.
Kocaman evinde yalnız kaldı da
Kimsenin yanına sığmadı anam...

Elin tutmaz, gücün yetmez olursa
Dilin dönmez, gözün görmez olursa
Sözün düşer, kimse kıymet vermezse
Göç etme zamanı gelmiştir anam...

Vaden tükenip de ecel gelince
İyiyi kötüyü böyle görünce
Hak vaki olup da kabre inince
Cennet bahçesine giresin anam...