Anam. Şiiri - Vildan Yeşilyurt Çelebi

ANAM ….
Zamanla dediler alışır insan ,
Kabuk bağlar böyle kalmaz bu yaran ,
En büyük dermanmış bu fani zaman ,
Vallahi en büyük yalanmış anam .

Geçtikçe dakika , saniye her an ,
Dahada hasretim artıyor inan,
Arada rüyama gelsende bir an ,
O biraz ataşı harlıyor anam .

Keşkeler her yanda bakıyor bana,
Biraz daha durup kalsaydın bana ,
Vallahi of bile demezdim sana,
Ah vahlar sana varmıyor anam .

Burnumun direği büyükmüş baya ,
Gidişin bunu öğretti bana ,
Dün bir sızladı vurduda cana ,
Burnumun direği bıçakmış anam.

Diyorum taşmışsın sabrettin bana ,
Nazımı çektin etmedin şekva ,
Of bile demedim altı evlada ,
Gelsen bin yıl nazım olurum anam .

Sen hakkın helal ettinde bana ,
İçim içimi kemirir hala ,
Sanki haksızlık bu helallığa ,
Helali helal et çileli anam .

Görmedin bir günde yanarım ona,
Dertler erken geldi bu evladına,
Sen biraz daha kalsaydın bana ,
Gününü gün eder yollardım anam.

Çocukların görmeye gelecek olsa ,
Hasta halinle sarardın sarma ,
Gelecek elbet büyük buluşma ,
Ben yine sarmanı yer miyim anam ?

İnsanoğlu evlat olmadan daha ,
Tatsaydı evlat sevgisi çokça ,
Koymazdı ayağı değmesin taşa,
Gelsen ipeklere sarardım anam .

Ah vahlar hepsi boş gittin uzağa ,,
Kıymeti bilmeyiz hiç zamanında ,
Sonra elden uçup gittiği anda ,
Anam anam diye yanarız anam.