Dünyada yaşamak zorumuş, Anam
Bilemedim, kandım ben insanlara
Kime güvendiysem vurdular, Anam
Bilemedim kandım ben insanlara
Bugün de dertlidir benim yüreğim
Yıkıldı düzelmez gönül direğim
Ateş düştü yandı evim ocağım
Bilemedim kandım ben insanlara
Bağında baykuşlar yuva kurmuşlar
Oğluna hainler tuzak kurmuşlar
Felek kurşunuyla beni vurmuşlar
Bilemedim kandım ben insanlara
Kader beni alsın sana getirsin
Mezarım üstüne çiçekler eksin
Evlatlarım da bu kaderi bilsin
Bilemedim kandım ben insanlara
Kayıt Tarihi : 9.12.2022 01:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ana Özlemi
![Celal Nacaroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/09/anam-692.jpg)
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)