Üç kere doğurmuş anam beni
14 Ağustos gecesi, sessizce
Ağlayarak içine,
Tek başına doğurmuş iki tanesini
İlk doğan, şair doğmuş
Yazmış şiirlerini
İkincisi yazar çıkmış
Kurmuş hikayesini
Son doğan aşık doğmuş
Aramış bir ömür seni
Ve sen, kuru ellerinle sıkarak boğazlarını
Bir örümcek edasıyla yaklaştın her birine
Zehirle yahut zehirsiz
Ancak, mutlaktır ki insafsız
Öldürdün ikisini
Garip anam tuttu tek başına yaslarını
Belki seksen gün görmedim gül yüzünü
Seksen gün görmeyişimin kim verecek hesabını
Veremez kimse dedim, gittim yanına oturdum
Şair kaldım.
Yazar kaldım.
Aşık kaldım...
Kayıt Tarihi : 1.8.2021 03:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Armağan Ege İşçimen](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/01/anam-672.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!