Sözlerim hep yarıda kaldı ismini anarken
Hep bir yanım eksikti bu hayatta yaşarken
Gözümden akan yaşlar hep içime aktı
Sen yok sun ya ağıtlar bile yalandı
Çocukluğum sensiz hüzünlerle dolu
Yaptığım yaramazlıklar bile isyan dolu
Gözlerim beklerdi umutsuz yolu
Hiç tatmadım o güzel ana kokusu
Gel desem gelmezdin bilirim
Yanımda seni görür gibiydim
Bazen cennet kokusu gelirdi odama
Saçlarımı okşardı sanki rüyamda
Anam resmin bile yok elimde
Seni canlandırım bazen gözümde
Melek gibisin hayalimde düşümde
Gel ne olur bu gece göreyim düşümde
Anam bak ben sensiz ol sa. da büyüdüm
Evelendim yuva kurdum yürüdüm
Anam artık seni bir başka seviyorum
Torununa senin ismin i koydum
Artık mezarına yalnız gelmiyorum
Torunların da seni çok seviyor ana
Bazen sorular sorsa da bana
Sözler düğümleniyor boğazıma ana
Rabbim kır bir yasında almış seni bizden
Koparmış seni genç yasında iken
Doymamışsın üç yasında kalan oğluna
Bırakıp gitmişsin sanki öz yurduna
Yavruların hep ağladı ardından
Kızların ne çok seni seviyormuş anam
Dillerinden düşmedi hiçbir zaman
Gül yüzlü güzel gözlü anam
Kelimeler anlatmaya yetmez duygumu
Sözler dindiremez sana olan sevgimi
Abdullah eren senin oğlun
Seni anlatmak istese de anlatamaz anam
20,05,2018 Abdullah eren
Abdullah Eren 2
Kayıt Tarihi : 25.4.2021 11:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!