Anam Şiiri - Ayhan Kocabay

.

Doğurup besleyip büyüttün bizi
Öpüp kokladığım gül oldun anam
Sevgi mektebinde eğittin bizi
Huzura götüren yol oldun anam

Ne vakit sıkılsam düşsem bir dara
Kanatsa içimi onmaz bir yara
Set oldun önümde ateşe kora
Sevgiyle uzanana kol oldun anam

Koruyup kolladın gerdin hep kanat
Analık dünyada çok zor zanaat
En zor anda bile edip kanaat
Yaratana güzel kul oldun anam

Heceyi bilmezdim harfi bilmezdim
Ayrılsan yanından asla gülmezdim
Gözyaşımı dahi kendim silmezdim
Bizlere göz kulak dil oldun anam

Bilmem ödenir mi ananın hakkı
Hepimizin oldun daim yüz akı
Cennetten verilmiş sende ki koku
Arının yaptığı bal oldun anam

Kuruyup yüreğim kalınca susuz
Dara düştüğümde olsam umutsuz
Dayanmaz yüreğin görmeye mutsuz
Susayan gönlüme göl oldun anam

Ne güne sığarsın nede zamana
Bu hayat seninle bulur bir mana
Cennete götüren yolsun sen ana
Sevgiyle uzanan el oldun anam

Ayhan Kocabay