Anam Şiiri - İshak Aras

Anam

Gönlümüze nakşeden, bu ne biçim sevgidir
Anamın ak sütünü, tatmakla doyamadım
Uykusuz gecelerde, ninisiyle övgüdür
Başım koyup dizine, yatmakla doyamadım

Yatmakla doyamadım, gül yüzüne bakarak
Allah'ın bir lütfudur, rahmetiyle akarak
Ekmeğim aşım oldu, ocağını yakarak
Elindeki lezzeti, yutmakla doyamadım

Yutmakla doyamadım,nefesim boğum boğum
Her gün bir parçan kopar, yıpratır seni doğum
Anamın gölgesinde, zeval oluyor dağım
Üstünden nice güneş, batmakla doyamadım

Batmakla doyamadım, doğumunu beklerken
Yıllara göğüs gerdin, günü güne eklerken
Sevgin dahada büyük, naif kalbin teklerken
Ayağında cenneti, artmakla doyamadım

Artmakla doyamadım, yıllanmış acısında
Onu her dem ararım, dokuz ay sancısında
Anadolu hatunu, görürüm bacısında
Aras'ım mizandır o, tartmakla doyamadım

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)