Anam Şiiri - Osman Bulut

İki yıl peşinden koştuğum güzel,
Gitti başkasına yar oldu Anam!
Uğruna dağları aştığım güzel,
Karşımda geçilmez sur oldu Anam!

Bu sevdayla düştüm halden hallere,
Mecnun diye destan oldum dillere,
Duramadım, kaçtım uzak illere,
Koca şehir bana dar oldu Anam!

Kurtulmadım açtığı bu yaradan,
Bir destek gelmedi kaşı karadan.
Çok uğraştım hiç kalkmadı aradan,
Engeller her zaman var oldu Anam!

Onunla dolardı gecem, gündüzüm,
Görmediğim günler gülmezdi yüzüm.
Azalmakta artık, baharım, güzüm,
Bu sevda ömrümü yer oldu Anam!

Ele vardı, gönlü göğe erdi mi?
Bilmem ahım ona huzur verdi mi?
Gören duyan olmadı hiç derdimi,
Alem sağır, dilsiz, kör oldu Anam!