ANAM...
Ağlayanla ağlayan gülenle gülenim
Kadir kıymet bilenim gözyaşım silenim
Bizi dualarla büyütüp öğütler verenim
Unutmadım seni kalbimdesin anam
Gariplerin sırdaşı yalnızların yoldaşı
Öksüzlerin anası ahalinin arkadaşı
Cümle âlemin efsane Gülsüm bacısı
Dolmuyor senin yerin dolmuyor anam
Maniler gazeller söyler neşe saçardın
Kusurları örter yeni sayfalar açardın
Herkese nasihat eder gönül alırdın
Sensiz sohbetlerin tadı olmuyor anam
Gümüşkümbetli çocukların iğdeli halası
Rotterdamlı çocukların şekerci anası
Küçük büyük herkesin saygıdeğer ablası
Kurduğun dostluklar unutulmuyor anam
Sıkıntıların çoktu amma sabrında boldu
99’un nisan’ında gül benzin sarardı soldu
Sanki o an yüreğimden bir parça koptu
Dünya başıma yıkıldı zaman durdu anam
Bana derdimin ortağı İlhan’ım derdin
Son nefesinide kollarımın arasında verdin
Dilerim Rabbimden cennet olsun yerin
Doyamadım sana özledim seni garip anam
İlhan KOLUKIRIK
Rotterdam, Nisan 2018
Kayıt Tarihi : 14.2.2019 19:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!