Anam Şiiri - Yaşar Ali Yücel

Anam küçüktüm sen dünyadan göç ettin,
Kendin bile küçük'tün genceciktin,
O kısa ömrüne beş çocuk sığdırdın,
Sonra dünyada işim bitti der gibi çekip gittin.

Ne ağladıgını gördüm ne güldüğünü,
Altı yaşındaydım ne bilim ananın ne olduğunu,
Beş kardeş kalakalmıştık babam perişan,
Beşimize bir söylediler anamızın öldügünü.

Garip amam otuz yaşında dünyadan gittin,
Beş kardeştik sensizliğe her gün ağlayan,
Seninde anan vardı senin için ciğerini dağlayan,
Hele babam bize çaktırmadan gizli ağlayan.

Yaşar derki kırk dört yıl oldu anamı kaybettim,
Altı yaşındaydım o güzel yüzünü unuttum,
Az hatıram var birkaç kez beraber tarlaya gittim,
Cennette buluşur bizi diye Allaha hep dua ettim.

Salzburg
Haziran 2016