aNaM Şiiri - Ali Kemal Altan

Helalleşip çıktın amansız yola
Yavruların seni özlüyor anam
Çektiğin acıyı eller ne bilsin
Düşündükçe içim sızlıyor anam

Geldiğimde çok perişan'dı hali
Gidiyom der gibi sallandı eli
Nefesi kesilmiş dönmüyor dili
Can boğaza gelmiş ölüyor anam

Ecel gelip kapımıza dayandı
O gül benzi kül rengine boyandı
Konu komşu baş ucuna toplandı
Kabullendim gayri ölüyor anam

Elimde can verdi gözü kapandı
Sanki yüreğime hançer saplandı
Eş dost ahbap evimize toplandı
Son yolculuğuna gidiyor anam

Götürdük köyüme gücük zamanı
Elenmiş savrulmuş bitmiş harmanı
Son kez gördün yaşadığın yuvanı
Bu veda zoruma geliyor anam

Yıllar yılı yuvasına uğraştı
Ansızın elimden kuş gibi uçtu
Hitabi'nin canı toprağa düştü
Babama da selam et benim anam