Anam Şiiri - Sedat Yıldırım

Yılların izleri düşmüş yüzüne.
Çizgi çizgi dokunmuş çileli anam.
Hayatın gölgesi düşmüş üstüne.
Dertler deryasında yüzmüşsün anam.

Bin parçaya bölünmüş buruk yüreğin.
Hüzün rüzgarları olmuş bineğin.
Yıllara ram olmuş güçlü bileğin.
Yaşarken ölmeden ölmüşsün anam.

Yüzün konuşuyor acıyla hüzün.
Yorgun bakışıyla bakıyor gözün.
Sahipsiz kalmış lebinde sözün.
Sessiz feryatlara düşmüşsün anam.

Hüzün bulutları sarmış simanı.
Olmuşsun kedere çile limanı.
Kimse anlmamış senin vefanı.
Vefasız ellerde kalmışsın anam.

Yakmışlar canını sense susmuşsun.
Çileye kedere hep yol olmuşsun.
Rab'bine sığınan bir kul olmuşsun.
Boynunu büküpte gitmişsin anam.

Şimdi yerlerinde yeller esiyor.
Bastığın toprakta yad el geziyor.
Sensizlik hasreti beni eziyor.
Oğlun Sedat seni arıyor anam.

Rab'bim mekanını Cennet eylesin.
Ruhuna katından Rahmet eylesin.
Mizanında sana şefkat eylesin.
Peygambere (s.a.v.) komşu eylesin anam.
Amin.