Anam...! Şiiri - Kamil Kesici

İncitemem ana mı, kalbimi acıtamam,
O sıkıntı çekerken keyfime keyf katamam,
Nasıl hesap veririm alemlerin rabbine,
Hiç bir şey yokmuş gibi yan gelip te yatamam.

Yalnız bırakmam onu hakkını ödeyemem,
İyilikten el çekip ben evladım diyemem,
Allah sual edipte hesap vaki olunca,
Rabbim ana hakkını ben asla ödeyemem.

Ah çekerse içinden arş titrer emin olun,
Hakkı zayi olursa varmı kaçışın, sonun,
Sıratı mustakimde durur yolun başında,
Anan senden razıysa kurtuluş bilki onda.

Aldırma be hey gönül senin tohumun nedir,
Ananın yedikleri senin bedenindedir,
Nasıl bu hale geldin bakmadın mı ayete,
Hiç düşündünmü gafil,Sırt döndün merhamete.

Bu ne büyük aldanış bu ne büyük bir zulüm,
Varmı Dünyada kalan, esmi geçecek ölüm,
Sahipsiz mi zannettik bize süt emzireni,
Anasına bakmayıp vah anam vah diyeni.

Zaman sona erecek ömrümüz sonlanacak,
Nice evlada Allah hesabını soracak,
Kur’an dan emirlere niçin akıl etmedin,
Rabbin yol göstermişti niçin yolu gitmedin.

Hiç kolay sanmıyoruz, ana sen bizi affet...
Rabbim sana sorunca eyle bize merhamet,
Dua et bağışlasın...Allah evlatlarını,
Şeytana boyun eğip sana yaptıklarını...
11-02-2015