Anam Şiiri - Muammer Karataş

Taşıma sürünmüş bir rüzgar, Ana!
Kumumu alıpta gitmesin Anam,
Gözlerin kapalı bakma bana,
Yalnızlığım senide üzmesin Anam.

Akıtma, yanaklarından nur damlalarını,
Burak onlar yanaklarında güzel.
Akvaryumu dök üstüme kır camlarını,
Ruhum ateşe uçmasın Anam.

Topraklarımı okşa okşa hafiften,
Ellerinle bir avuç su getir bana.
Etrafımı çevir çakıl taşlarla,
Üzerime kimse basmasın Anam.

Ağlama lütfen şiirlerimi okurken;
Gözyaşların, umutlarımı bozmasın Anam,
Bir güzel peşinden gitti, de; satırlara,
Kalemler üzülmesin yazmasın Anam.

Yanmış anılarımın külünü tutma,
Bir mum yak üstümde dursun Anam,
Bir eşk yeter başka yaş dökme,
Şiir misali bedenimi sorsun ANAM...