Anam sen yoksun diye güneş bu gün doğmadı
Gittiğin günden beri yolunu gözlüyorum
Kan vuruyor içime, içim huzur bulmadı
Kurudu dudaklarım adını özlüyorum
Ne kadarda rahattım kucağında olunca
Kan bürüdü içimi senden yoksun kalınca
Gözümde yaş kalmadı rabbim seni alınca
Bana sevgiyle bakan gözünü özlüyorum
Senin sıcaklığını hissederek yatsam da
Saçının tellerini ellerimle tutsam da
Kül olan yüreğime yüreğini katsam da
Kalem kaş kara gözün özünü özlüyorum
Kokun bir başka bana anaçlığın banaydı
İçimiz huzur dolu gönlümüz bir saraydı
Gözümde tek yaş olsa senin günün karaydı
Kulağımda çınlayan sözünü özlüyorum
Özlüyorum seni ben özlüyorum derinden
Hasret vurdu içime kalbim koptu yerinden
Nolur artık geri gel ölürüm kederimden
Gözüm gözünde iken yüzünü özlüyorum
Kayıt Tarihi : 12.5.2014 16:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selahattin Bakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/12/anam-542.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!