Anam Şiiri - Zeynel Abidin Yücel

Yıllardır oturdum dizin dibinde
Ne çileler çektin oy garip ANAM
Bazen hüzünlüydün bazen sevinçli
Hakkın verdikleri kaderdir ANAM

Gördüm gözlerinden yaşlar akıyor
Akan yaşlar gözlerini suluyor
Dillerinde Hak kelamın söylüyor
Sitem etme ne olur gel Hakka ANAM

Ağzında sözün çok diyemez oldun
Seni sevenin çok bilemez oldun
İki adım yere gidemez oldun
Ne olur sevenleri gel üzme ANAM

Kimler fesat soktu bilmem içine
El sözüne kandık boşu boşuna
Allah bir Muhammed Ali aşkına
Onlarda ettiğin bulurlar ANAM

İçin kan ağlasa yüzün gülüyor
Ağzın açsan gelen bir taş vuruyor
Yavruların hep bunları biliyor
Hakka ısmarlardım bunları ANAM

Kul Zeynelim içimdedir hep yaram
Dilimden düşmüyor hep anam babam
Aradım bir dostu yaram saram
Sazımın telleri dost oldu ANAM