İş uyku bırakıp beni emzirdin,
Ekmeği çiğneyip bana yedirdin
Üşümesin diye sıkı giydirdin,
Fedakarlıkların sembolü anam
Dünyada Ananın yeri başkaymış,
Gönüllerdeki Ana aşkıymış
Çekemeyenlerin hali başkaymış.
Kalp tahtım seninmiş Anam
Fesatlar ağzından lafmı aşırdın.
Elinden yavrunu nasıl kaçırdın
Gurur edipte içmi geçirdin,
El etsen uçardı kurbanın Anam
Doymadım dünyada Ana sevgine.
Sıktın elimi gidiyon diye
Dilin varmadımı geliver diye,
Dertlerde bıraktın beni Anam
Dilim dolandı bağıramadım,
Gözlerim dolduda ağlayamadım
Geceler yok oldu uyuyamadım.
Ufaktan öksüzmüş Mustafan Anam
Yemyeşil sandıkta salınır gider,
Mustafan gönülden feryad eder
İçersi yanar dışarsı güler,
Meleklerin temsili Anam.
Kayıt Tarihi : 27.4.2005 17:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annesi,babası,abesi ve ablasıyla yaşarken,abesi evlenir ayrılır,ablası gelin olur,kendiside evlenerek dört çocuğu ile anne babanın yanında kalır. Otuzbeş yıllık mutlu bir aile yaşamından sonra aile ortamına giren enişte ilçenin merkezinde olan malikanelerine miras yoluyla girip bakkal dükkanı açma isteğiyle aileye fitne ve düşmanlık sokarak anne baba veçocukları ayırır. İki ihtiyardan ayrı kalan mustafa anne baba hasreti haricinde kirada kalıp dört çocuğu beş olmuş birazda maddi sıkıntıya düşmüştür.Aynı sıkıntıya işleri ve başka geliri olmayan ihtiyarlarda düşmüş durumdadır.Ablasıyla abesine kira vermektense annemile babamada bakmam iyi olur demesiyle kökende yaşamaya alışmışsın diye küçümser aşağılayıcı kelimeler duyunca gururuna yediremeyen genç iki ihtiyarın yalnız ve yoklukla savaşmalarına seyirci kalmıştır vede annesinin ölümünü bu dizelerle anlatmıştır.

TÜM YORUMLAR (1)