Yine seni andım,seni özledim.
Her zaman geleceksin diye yol gözledim..
Seni ne kadar sevdiğimi.
Hep gönlümde gizledim.
Şu anda hissettiğim saygımı.
Vermeye doyamadığım sevgimi.
Ne kadrda özlemişim rengini..
Sen bağışladın; bu sevecen gönlümü...
Sevgiyi senden aldım; şefkati sen öğrettin.
Yanlış bişey yapsam; benim evladım böyle yapmaz derdin...
Ne kadrda hata yapsak,yine bizi severdin.
İyi bir insan olmamızdı senin tek derdin.
Kahrediyorum Allah şahit kendime..
Sana doyamadan niye göçtün ah niye..
Hasret kaldım; senden sonra sevgiye.
Yalvarmak istiyorum; anam anam af diye.
Kayıt Tarihi : 2.6.2011 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şeref](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/02/anam-468.jpg)
begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (2)