Şu fani dünyada, hep çektin cefa
Kendi ihtiyacını, kaldırdın rafa
Gezmedin tozmadın, sürmedin sefa
Ne olur hakkını, helal et anam...
Bizle uğraşmaktan, büktün belini
Bıkmadan şefkatle, verdin sevgini
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Hem bizlere baktın, hem de babama
Şimdi sıra bizde, artık uğraşma
Kim önce ölecek, bilinmez ama
Yaşarken hakkını, helal et anam...
harika bir siir, güzel kaleminizi saygiyla kutluyor, selam ve sevgilerimi yolluyorum güzel insan, komutanim.
Güzel eserinizi beğeniyle okudum başarılarınızın devamı dileklerimle saygılar
Karşılıksız, sınırsız ve şeffaf olan tek sevgi.................Yüreğinize sağlık, öyle güzel anlatmışsınız ki bir anne olarak duygulanmamak mümkün değil..........
Kutlarım muhteşem şiiri, tebrikler.+10
tek güne sığamıyacak özellikte güzellikte bir gün ... anne olmak koşulsuz sevmektir geri geleceğini beklemeden....yüreğine sağlık...
HAKALRINI ÖDEMEK NE MÜMKÜN. RABBİM ONLARDAN RAZI OLSUN.KALEMİN VE YÜREĞİN KAVİ OLA ÜSTADIM.SAYGIM İLE.
Diline sağlık dost. Çok içli ve duygulu şiire tebrikler 10+ant.
Üstadım;
Anneler günü dolayısıyla arkadaşlarımız çok güzel şiirler yazmışlar ve bizler de severek okuduk bu güzel çalışmaları...sizin çalışmanızda çok içten ve güzeldi.
Unutmayalım bu dünyada bizi çıkar beklemeden seven annelerimizdir.onların haklarını ne yaparsak yapalım asla ödeyemeyiz.
Hani ne demişler ;
AĞLARSA ANAM AĞLAR GERİSİ YALAN AĞLAR
ANA GİBİ YAR VATAN GİBİ DİYAR BULUNMAZ
CENNET ANNELERİN AYAKLARI ALTINDADIR
Bu sözler gerçekten çok güzel..annelerimizin hayatımızdaki yerini,önemini,kadrini ve kıymetini anlatmaya yetiyor sanırım.
Elleri öpülesi annelerimizin anneler gününü kutlarım.
Anne sevgisinin anlam ve önemini anlatan,ustaca ve emek verilerek yazılmış çok anlamlı ve güzel çalışmanızı beğenerek okudum.. çok çok güzeldi..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10.
akçaydan selam ve saygılarımla.
İbrahim Yılmaz
*********
** ATLAS **
Şiir ve şarkı sitesi eserlerinizi paylaşmak için sizi bekliyor.
** ŞİİRLERİNİZİ
** ŞARKILARINIZI
** SESLİ ŞİİRLERİNİZİ
** VİDEOLARINIZI
** RESİMLERİNİZİ
** VE DİĞER TÜM ESERLERİNİZİ
Sitemize KAYIT OLUP, DUYURULARI okuduktan sonra paylaşabilirsiniz.
www.atlassiir.com
http://www.atlassiir.com/atlas/
*******************************************
SEN ANNE
Adem ile Havva dan başlayan
Kutlu insanlık tarihinde
İlk nefesimizden son nefesimize kadar
Senin varlığının şerefi var anne.
Beşeriyeti yeryüzünde yoktan var eden
Hak yolunda bizi meleklerden üstün gören
Varlığımızı şerefli kılan her sebebinde
Rabbimin yeryüzünde sen hikmetisin anne.
Yaratıcım kusursuz planlamış seni
Hiç bir canlıda göremem senin eşin ve benzerini
Deryalar bir avuç sudur senin gözlerinde
Senin kutsiyetinin üzerine mükemmellik tanımam anne.
Varlığın yeter beşeriyetin saygınlığına
Âlemlerin efendisini bahşeden sen Âmine
Sen olmasan bizler gömülürüz uzayın karanlığına
İnsanlığı üstün kılan değerlerin şifresi sendedir anne.
Senin yüreğin dağlar kadar yüce ve gamlıdır.
Bizi kuşatan sevgin okyanuslar kadar engindir
Senin gönül dağlarından billur ırmaklar akar bize
Dertlerimizin devası senin gözyaşında saklıdır anne.
Bebektik ağladık açıktık büyüdük ve güldük
Hayatımızın her deminde sen varsın ancak
Sen varsın çiçek çiçek açan gönül bahçemizde
Sen evimizin direği ve gönüller sulatanısın anne.
Senin göz pınarlarından akar yeryüzünün bütün ırmakları
Duru gölleri doldurur senin merhamet yağmurları
Sen yanan yürekleri ayırt etmeden sularsın şefkatinle
Gönlün mümbit ovalar kadar bereketlidir senin anne.
Ve geceler boyu uykusuz yavrum diye çırpınışların
Gecenin karanlığını aydınlatır nurlu bakışların
Sen insanlığın evrensel bir değerisin yeryüzünde
Senin fedakârlığın sevdamızın mayasında yaşar anne.
Sensin bana aşkı ve şefkati öğreten
Sensin bana merhamet denizinde sevmeyi öğreten
Senin kalbinin sıcaklığı var ruhumuzun derinliklerinde
İnsanlık barışının sırları senin kalbinde saklıdır anne.
Sen bir karıncayı bile incitme derdin hani
Ben bilmezdim kuşları ve insanları katletmeyi
İnsanlık şimdi neden savaşlar ve acılar içinde
Bana bunları sonradan öğrettiler anne.
Fabrika tezgâhlarında alın terin
Hastane odalarında şifalı ellerin
Okul sıralarında çicek diken gözlerin
Tütün tarlalarında zifirli ellerin
Evimizin neşesi dirliği sensin bizim
Sen hakkını helal etmezsen bize
Biz cennete giremeyiz anne.
Geceleri önünde saygıyla eğilir yıldızlar
Gündüzleri güneş kamaşır senin ihtişamından
Senin bu dünyada değerini anlatamaz bu satırlar
Ay güneşe âşık biz senin mahur gözlerine
Sen bizim gündüzleri baygın hayatı dirilten
Solmaz ebedi güneşimizsin anne.
Rahme ve toprağa düştüğümüz anlar arasında
Ezelden ebede akan hayat yolculuğumuzda
Sabilerin anne anne diye aradığı mahşer gününde
Sen bizim inacımızın en kutsal değerisin anne
AKÇAY – MART / 2007
İbrahim Yılmaz
Güne özel, anlamlı ve duyarlı duyguların şiiririne tebrikler. Yüreğiniz kaleminiz daim olsun. Selam ve saygılarımla...
Annelerin 'Anneler Günü' kutlu olsun.
Umarım tüm evlatlara nail olur helallik... Tebrik ve selamlarımla...
ÇOK GÜZEL HALİM BEY ANNENİZE SAĞLIKLI UZUN ÖMÜRLER DİLİYORUM.
GÜZEL ŞİİRİNİZİ KUTLUYOR ANNENİZE SEVGİLERİMİ YOLLUYORUM.
Bu şiir ile ilgili 81 tane yorum bulunmakta