Özlemini hep içimde sakladım,
Sensizliğim dillenmedi hiç anam.
Hasretini gizli, gizli kokladım,
Yokluğuna katlanmak çok güç anam!
Ne kadar neşeli ne kadar şendin,
Dertleri devirdin çileler yendin.
Bize gençliğini sevgini verdin,
Pişmanlığım para etmez, geç anam!
Oyalı yazmada kınalı saçlar,
O başa layıktır nurani taçlar.
Sen istersen belki Mevla’m bağışlar,
Sensiz hayat anlamsız, bir hiç, anam!
Meftuniyle şimdi koyun koyuna,
Şu kara toprakta boylu boyuna,
Şefaat et bu günahkâr oğluna,
Yalnız koma beni de al, seç anam!
Meftunizade’yim, senin yoluna…
Allah’ım himmet et âciz kuluna,
Bu dünya da balta değdi dalına;
Kanatlanıp bir kuş gibi uç anam!
Kayıt Tarihi : 6.10.2010 10:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Odabaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/06/anam-437.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!