Anam Şiiri - Derya Avşar

Anam evladını yabana atma
Yabancıyı evladın sayma
Kızdırsam da ara sıra,
Dilinde adıma beddua yapma
Hiçbir acı evlat acısına,
Hiçbir koku, ana kokusuna benzemez
Ana gibi yar, toprak gibi diyar olmaz.
Sitemkar olsam da,
Ben sana mahcubum anam
Anam; Söylesene
En son ne zaman saçlarımı okşadın?
Öyle ya sen ananda sevgi görmedin ki,
Sende beni sevesin...
Hep bir bahanen var nasılsa
Oysa sevgi ertelenmez, evlat itilmez.
Sende bilirsin anne sen;
Hiç sevgiyle saçlarımı okşamadın ki…
Anne ben hep,
Yanımdaki varlığınla avundum.
Ama artık uzağımdaki varlığınla değil!
Yakınımdaki canına sarılmak istiyorum.
Benim ilacım senin sevgin,
Yatağım ise kucağın anam.
En son ne zaman
Seni seviyorum kızım deyip, sarıldın bana?
Kim bilir belki,
Senden önce toprak saracak kollarına!
Ama senin koynun kadar sıcak değildir?
Toprakla kucaklaşmadan
Bir kez olsun kollarına sar anam…

Tarih: 7 mayıs 2010