Henüz yaşım pek küçüktü
Boynu bükük kaldım anam
Sandım dünya çok büyüktü
Dört duvara sığdım anam
Tanımak zormuş insanları
Çıkar için yalanları
Döktüm içimde olanları
Dostu bulmak zormuş anam
Sırtı dağa dayamışlar
İnsan gibi boyanmişlar
Sevenleri ayırmışlar
İnsanmıdır bunlar anam
Mertlik silinmez yürekten
İnsan tanınmıyor gözümden
Çıkılmaz büyük sözünden
Babamdan nasihat anam
Kayıt Tarihi : 22.11.2009 16:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cebrail Samur](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/22/anam-394.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!