Anam ayağının touzuna kurban
Bir mektup yazmışsın yazına kurban,
Öyle özledimki güzel kokunu,
Uzatta yatayım dizine kurban.
Bilirim düşkünsün imana,dine
Sana söz söylemek kimin haddine,
Neden ağlıyorsun,neoldu yine,
Dökme yaşlarını gözüne kurban.
Sabah seher vakti namazın kıldın,
Ben her ağladıkça yanıma geldin,
Neden susuyorsun kime darıldın,
Konuşda duyayım sesine kurban.
Biz hata yaptıkça çatılır kaşlar,
Ortadan söylenir atılır taşlar,
Cennetide analara sunmuşlar,
Vay ben anaların özüne kurban
Ana sevgisini bir alem bilir
Sana bincan feda desem az gelir,
Bütün anaların eli öpülür,
Uzatta öpeyim eline kurban.
Kayıt Tarihi : 5.7.2009 16:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi oymaz yorumu okuyanlara bırakıyor tüm annelerin ellerinden öpüyorum,
![Atilla Cengiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/05/anam-376.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!