Anam Şiiri - Kemal Tekir

Hasta olduğumda,bana ağlardın,
Kaçardı bu yüzden,hep uykuların.
Şefkatle sarardı,beni kolların,
Düşmezdi dilinden,hiç duaların.

Kendimi,çevremi temiz tutmayı,
Sen öğrettin bana,sabırla ana.
İnsanları sevmeyi,saymayı da,
Anlatır dururdun,sen her fırsatta.

Oku da adam ol,derdin hep bana,
Gururla yollardın,beni okula.
Ortak olurdun,başarılarıma,
Kol kanat gererdin,sen her konuda.

Hayatın geçerken,koşturmacayla,
Fedakarlık yaptın sen hep yıllarca.
Sorarım sana ben,sorarım ana,
Kendin için yaşadın mı acaba?

Kusursuz insan olmaz,derdin bana,
Kusurum varsa sen,beni bağışla.
Ömür boyu hizmet,etsem de sana,
Ödeyemem asla,hakkını ana.