Anam Şiiri - Ömer Tombul

Yine deli gönül özledi seni
Dertlerin içimde sıralı anam
Dokuz ay karnında gezdirdin beni
Bağrı yanık özü çıralı anam

Hep beni avuttun yok bana kastın
Tüm giysilerimi yıkadın astın
Beni defalarca bağrına bastın
Şimdi bedenimiz aralı anam

Uyu dedi ninni söyledi dilin
Daim beşiğimi salladı elin
Ben bir çocuk idim sende bir gelin
Yakası nakışlı paralı anam

Ağladım ağladın hep yandı özün
Beni rahatlatmak oldu her sözün
Düğünde bayramda gülmedi yüzün
El al giydi sen hep karalı anam

Anayı hoş etmek evlada sünnet
Analar ayağı altında cennet
Elbette ben sana ederim minnet
Sensin bizim evin kralı anam

Benim için nice uykusuz kaldın
Ben bir sustum ise uykuya daldın
Hep benim yüzümden bunca dert aldın
Acısı dinmeyen yaralı anam

Çok nimetler aldım sudan karadan
Seni bana sebep verdi yaradan
Bir düşündüm yıllar geçti aradan
Sen beni kundağa saralı anam

Ana sütü ile besledin beni
Güzel isimlerle sesledin beni
Bahar gülü gibi süsledin beni
Soldum senden ayrı duralı anam

Beni sen doğurdun geldim bu ana
Ben sana evladım sen bana ana
Sivas Gaziköy de geldin cihana
Bütün yakınların buralı anam

Aşık Ömer Tombul ağlarsın nice
Bütün annelerin şanı pek yüce
Ne gündüzüm gündüz ne gecem gece
Sen mezara mekan kuralı anam

HALK ŞAİRİ ÖMER TOMBUL