Anam Şiiri - Yunus Yılmaz 6

Sabah namazıyla kalkar,
Bahçedeki ocağı yakar.
Gündüzün işini, geceden yapar.
Erkenden inekleri sağar,
Sütü, ocağa koyar
Birazdan süt kaynar
Bir taraftan, hamuru hazırlar
Ekmek hamurunu, fırına atar
Soğuyan sütü, yoğurt mayalar
Birikmiş yoğurtlarla, yayık yayar.
Bir taraftan da yiyecek sepetini hazırlar.

Ekmek sepetini,bir eline
Çocuğunu peştamal ile sarar beline
İneklerin ipini diğer eline
Düşer yollara, gider tarla işine.

Hayvanları otlatır,
Süt sağar,
Bahçeyi çapalar.
Pamuk toplar
Üzüm toplar,
Kiraz toplar.

Akşam olur, döner evine.
Yemek yapar
Köy çeşmesinden su çeker
Çamaşır yıkar
Çocuklarını bakar.
Evi temizler
Ahırı temizler.
Üstelik, kaynanasının gözüne batar.
Akşam kocasını bakar.
Eşi, yemeği yer-yemez evden kaçar
Kahvenin yolunu tutar
Fayans döşeyip, papaz arar.

Balı, dişi arı yapar,
Yuvayı dişi kuş kurar
Bazı erkekler ne yapar?
Evin işine uzaktan bakıp, yatar.

Bazıları, yatmakla kalmaz
Gündüz gönül eyler
Akşam evi zindan eder
Böyle yaşamak, ölümden beter.

Günler,yıllar böyle geçer
Yaşlılık erkeği kötürüm eder,
Anadolu kadını vefa eyler.
Namusumdur der,
Saçını süpürge eyler.

Değişmeli bu çarpıklık
Eşlerde olmalı,sevgi ve saygınlık
Olmasın hiç dargınlık
Geleceğimiz hep olsun aydınlık.

Bizimyunus-Mart.2007