Anam Şiiri - Nafi Çelik

Saçlarımı okşasan
Göğe değerdi başım
Kınalı ellerinde son bulurdu acılar
Gözyaşlarım kururdu ninilerinde
Sevginle büyürdü çiçekler
Ak sütün helaldi bilirim
Büyüdükçe

Ah anam
Kanılır mı sevgine
Yaşam sevincim
İlacı sevdalarımın
Ak saçlarına şiirler yazdığım kadın
Yaşam kaynağı çocuklarımın
Ve lalesi gönül bahçelerimin
Notalarımın sesi
Gittin
Sıcaklığın yüreğimde

Mezar taşın yetmiyor yalnızlığıma
Ellerini özledim anam
Dinmiyor gayrı sızılar yokluğunda
Susmuyor rüzgar geceler boyu
Dayanmak zor yokluğuna
Kavruldu çiçekler ayazından
Kurudu tutunduğum dal
Uzat ellerini

Uzat ellerini gökyüzünden
Yetti bu ayrılık
Yanına al