Anam Şiiri - İmdat Çakmak

Anam yüreğimdeki kanayan yaram
Gecemde günümde nefesim anam
Sensin beni en iyi anlıyan anam
Sensiz sevdalar aşklar yalanmış anam
Sensizliğe,hasretine nasıl dayanam

Zamanmı değişti benmi değiştim
Senin kıymetini bildimmi anam
Büyüdüm sanmıştım senle yarıştım
İstemiyerek kalbini kırdımmı anam
Sensizliğe,hasretine nasıl dayanam

Yürekte yaram çok,sen yoksun diye
Bilmem beni niye bulur,ızdırab çile
Söyle anam derdimi, söylüyeyim kime
Duâlarına muhtaç oldum,nerdesin anam
Sensizliğe,hasretine nasıl dayanam

Sensiz dağım duman oldu aşılmaz
Hâlim yaman,kötü zaman şaşılmaz
Ölüm derler birgün gelir kaçılmaz
Hakkını helâl et kurbanım anam
Sensizliğe,hasretine nasıl dayanam

Gurbet ellerinde hâlim hâl değil
Sensiz gönül bağım gülüm perişan
Gizli gizli gözyaşlarım dökerim
Gözümün yaşını silen yok anam
Sensizliğe,hasretine nasıl dayanam

Bir ağacı düşün,yaşlı bir çınar
Dalların fidanların hep seni arar
Yavrun dermanı tüketti,derdine yanar
Tutunacak dalım kalmadı anam
Sensizliğe,hasretine nasıl dayanam

Kara bulutlar üzerimden gitmiyor
Bedduâmı ettin anam,çilem bitmiyor
Herkez beni senin gibi kabul etmiyor
İyi günde kötü günde güneşim anam
Sensizliğe,hasretine nasıl dayanam

İmdadım denizdim damlam kalmadı
Gönül bahçem dosta açtım,anlıyan olmadı
Dost bildiğim canlar hâlim sormadı
Sıcaklığına şefkatına hasretim anam
Rabbim beni sana kavuşturur, inşallah anam