Anam Şiiri - Cevat Aydın

Dokuz ay karnında taşımışsın beni,
Bıkmadan, yorulmadan, usanmadan.
Bana vermişsin kalbinin en değerli köşesini,
Çekinmeden, yılmadan, gözünü kırpmadan.
Sonra çocuk olup büyütmüşsün beni,
Her şeyimle sen ilgilenmişsin,
Elim ayağım olmuşsun yani.
En hırçın halimle bile,
Avutmaya çalışmışsın beni.
Ninniler söylemişsin,
Uyutmaya çalışmışsın beni.
Sonra delikanlı olmuşum, büyümüşüm,
Bu sefer nasihatler vermişsin.
Adam olmak için sığınacağım,
Tek kapı senmişsin.
Bilemedim değerini anam,
Dertliyim yine gurbet ellerde sensiz.
Kanayıp duruyor bağrımda yaram,
Ben ki senin hayatının çilelere boğdum,
Affet beni ne olursun, affet beni anam.
Sanki çile çektirmek için mi doğdum,
Uzat bedenini bedenime saram.
Unutma ki sensiz ben bir hiç oluyorum,
Yine de kalbimin tahtına seni koyuyorum.
Affet beni anam, hakkını helal et.
Affına sığındım ne olur kabul et.
Ne olursa olsun dualarını eksik etme,
Ne olursa olsun benim için de dua et.