Anam... Şiiri - Ferit Ulutaş

Hiç unutmadım ki hatırlıyayım;
Hasretin ışıktan tezdi be anam...
Yokluğun benziyor sonsuza sayım;
Ruhum fanilikten bezdi be anam...

Sensin hep gönlümde eski ve yeni;
Cennete denk tuttum gülümsemeni;
Gözlerim ufukta kaç gece seni,
Göçmen kuşlar gibi süzdü be anam...

Hayrına yüzlerce çeşme yaptırsam;
Güneşi söndürüp sana getirsem,
Sırtımda bin kere haca götürsem
Yinede hakkına azdı be anam..

Dinimi,dilimi ben sende buldum,
Seninle ağladım,seninle güldüm,
Sen gittin yıllarca güneşsiz kaldım,
Sensiz geçen her yaz güzdü be anam..

Eridi özüm kar olup eridi,
Özüm ki annem ölmesin der idi,
Sensiz hiç gülmeyen oğlun Ferit'i,
Ölüm hariç herşey üzdü be anam...