Anam Şiiri - Ahmet Sarı

Yine o gün geldiğinde,
Sancısı tutmuş anamın.
Hamur yoğururken leğende,
Dokuzuncu sevdası tutmuş anamın.

Sekiz çocuk büyütmüş,
Ben dokuzuncusuymuşum bu beşikte,
Her gece ninnilerle uyutmuş,
Köşede bucakta eşikte.

Ağlayınca ben gece yarısı,
Tatlı uykusundan uyanırmış.
Emzirmek için beni,
Tahta beşiğe dayanırmış.

Koşarken sokakta yalpalayarak,
Tökezleyip düştüğümde bir an,
Acı bir çığlık gelir kulağıma,
Ana yüreğinden taaa candan...

Yavrum dediğinde yürekten,
Ağlamaklı olurdu gözleri.
Dizimdeki sıyrığı görünce,
Tutmaz olurdu sanki dizleri.